Κάθε χρόνο την 1η Αυγούστου στην Ι. Μονή Αγίου Γεωργίου Καρύπη γιορτάζεται από ετών η μνήμη του Αγίου Τιμοθέου Επισκόπου Προικοννήσου. Το έθιμο το συνέχισε για πολλά χρόνια ο αείμνηστος Μαρμαρινός Αρχ. Πριμικήριος Θεοφάνης Θεοφανείδης, στη συνέχεια με γλέντι στο παρακείμενο εξοχικό κέντρο «ο Παράδεισος», στο οποίο έπαιρναν μέρος οι Προικοννησιώτες Μαρμαρινοί, Κουταλιανοί κλπ. και στηνόταν και γλέντι με μουσική και ωραίο φαγητό.
Στην εποχή μας το έθιμο συνεχίζεται με τη συμμετοχή ελάχιστων πλέον Προικονησιωτών και πρόσφατα απεβίωσε και η αείμνηστη καθηγήτρια Μαγδαληνή Θεοφανειδου- Αλεξανδρίδου, από τους τακτικούς προσκυνητές κάθε χρόνο. Ας είναι αιωνία της η μνήμη.
Από τα τέκνα του αείμνηστου Θεοφ. Θεοφανείδη λάβαμε το παρακάτω γραπτό το οποίο και δημοσιεύουμε.
«Σαν σε όνειρο …
Το πρώτο βαπόρι της γραμμής για τα νησιά πλέει πάνω στη γαλάζια Προποντίδα. Αποβιβαζόμαστε στην Αντιγόνη και καθώς οδεύουμε για το Μοναστήρι, ανασαίνουμε το μυρωμένο αεράκι του μοναδικού αυτού νησιού.
«Στης εκκλησίας γείραμε το πέτρινο πεζούλι για να ξεκουραστούμε…» λέει ο Κ.Παλαμάς σ’ένα του ποίημα. Και πράγματι έξω από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου του Καρύπη στο Μοναστήρι αυτό του Μεγάλου Σπηλαίου υπάρχει ένα κτιστό πεζούλι, που προσφέρει ξεκούραση σε κάθε κουρασμένο. Πιο πέρα η καμπάνα κρεμασμένη χαμηλά δίπλα σε ένα δένδρο περιμένει τον καντηλανάφτη να την κτυπήσει πάλι στην Δοξολογία ή στον Αγιασμό.
Ο όρθρος έχει ήδη αρχίσει. Ανάβουμε ένα κερί στον Αι-Γιώργη και προσκυνούμε την εικόνα του Αγίου Τιμοθέου ,του πάλαι ποτέ επισκόπου Προικοννήσου, που η μνήμη του τιμάται σήμερα. Είναι η πρώτη Αυγούστου.
H μικρή εκκλησία γεμίζει σιγά-σιγά και αργότερα ασφυκτικά. Ανάβουν όλα τα φώτα, οι ψαλμωδίες ακούονται ζωηρότερα και ο Παπά-Κώστας με τη μελωδική φωνή του αναπέμπει δεήσεις στον Ύψιστο υπέρ πάντων ημών. Η πραότητα και η αγαθοσύνη του εντυπωσιάζουν. Ας είναι αιωνία η μνήμη του.
Η παπαδιά η κ. Αναστασία , που κατάγεται από το Μαρμαρά, έχει ετοιμάσει το τραπέζι στη μεγάλη σάλα του σπιτιού και τώρα τοποθετεί πάνω στο άσπρο τραπεζομάντηλο τα διάφορα –νηστήσιμα όλα- εδέσματα, που έχει ετοιμάσει. Το πρώτο τραπέζι είναι για τους επίσημους, τα γυναικόπαιδα θα φάνε αργότερα στο δεύτερο ή και στο τρίτο τραπέζι.
Αυτό είναι μια ευκαιρία για τα παιδιά να κατεβούν στη θάλασσα. Έλα όμως που σήμερα άρχισαν οι δρίμες. Η καλοσυνάτη γιαγιά κ. Όλγα προμηθεύει στο καθένα το απαραίτητο σκουριασμένο καρφί, και έτσι ζουν μια δροσερή παρένθεση μέσα στην αυγουστιάτικη ζέστη.
Και μετά το φαγητό όλοι στην αυλή και στον κήπο του παπαδόσπιτου πίνοντας καφέ περιμένουν να γίνει η ώρα 5 για να ψάλλουν την Παράκληση στον ίδιο πάλι ναό, στον Άγιο Γεώργιο τον Καρύπη της Αντιγόνης.
Παλαιότερα στη δεκαετία του 30, τότε που οι εκριζωμένοι από τα νησιά της ευρύτερης Προποντίδας ήταν πολύ περισσότεροι, η όλη πανήγυρη μετά τον εκκλησιασμό γινόταν στο παρακείμενο κέντρο «Παράδεισος» του κ. Παραδείση, πατέρα της πρεσβυτέρας κ. Αναστασίας .
Οι λίγες αυτές γραμμές ας είναι ένα λουλούδι στον τάφο αυτών που έφυγαν, ένας αδελφικός χαιρετισμός για όσους ζουν και θυμούνται και ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κ. Αντώνη Παριζιάνο για την τιμή που περιποιεί στον αείμνηστο πατέρα μας Θεοφάνη Θεοφανείδη
Τα παιδιά του Αθήνα Σεπτέμβριος του 2014».