Το κατά κόσμο όνομά του ήταν Αρσένιος Εζνεπίδης και ήταν πρόσφυγας από την Καππαδοκία της Μικράς Ασίας. Εισήλθε στο Άγιον Όρος για να μονάσει το 1949.  Για ένα βράδυ έμεινε στη Μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στις Καρυές. Στη συνέχεια κατέλυσε  στη σκήτη του Αγίου Παντελεήμονος, στο κελί των Εισοδίων της Θεοτόκου. Εκεί  γνώρισε τον πατέρα Κύριλλο που ήταν ηγούμενος στη μονή και τον ακολούθησε με αφοσίωση. Λίγο αργότερα αποχώρησε από τη μονή και κατευθύνθηκε στη Μονή Εσφιγμένου. Εκεί τελέσθηκε η τελετή της «ρασοευχής» και πήρε το πρώτο όνομά του που ήταν Αβέρκιος.

     

        Η πίστη ότι ο γέροντας Παΐσιος είναι «άγιος» ήταν διαδεδομένη. Για το λόγο αυτό, το αίτημα για την κατάταξή του στα Δίπτυχα της Ορθόδοξης Εκκλησίας ως Αγίου είχε υποβληθεί από τον μητροπολίτη Ναυπάκτου Ιερόθεο και τον Επίσκοπο Μαραθώνος Μελίτωνα και τελικά έγινε δεκτό.

     

        Όπως αναφέρεται στον πρόλογο ο Ιερομόναχος π. Ισαάκ, ένας από τα πνευματικά του τέκνα, μετά το θάνατο του Αγίου Παϊσίου το 1994, ξεκίνησε τη συγγραφή του βίου του, αλλά απεβίωσε πριν την ολοκλήρωση του βιβλίου και το αποτελείωσαν οι μαθητές του. Το βιβλίο αυτό μεταφράστηκε στα τουρκικά και εκδόθηκε από το περιοδικό PAROS – ΦΑΡΟΣ πρόσφατα με την επιμέλεια και φροντίδα της κ. Μάϊντα ΣΑΡΡΗ. Το μετέφρασαν δε οι κ.κ. Τιμούρ Σαγλίκ, Αναστασία Αρπατζί και Παύλος Ουλάς. 

     

        Στην προλογική επιστολή του (στα τουρκικά) η Α.Θ.Π. ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, αφού συγχαίρει την κ. Μάϊντα και όλους τους λοιπούς εργαζόμενους στο περιοδικό ΦΑΡΟΣ, που κόπιασαν για την έκδοση  αναφέρει μεταξύ άλλων χαρακτηριστικά για τον Άγιο τα εξής: «Παρόλο που κατά την ανταλλαγή ενώ ήταν βρέφος 40 ημερών, αποκόπηκε από τις ρίζες του και εγκατέλειψε τη γη που γεννήθηκε και έζησε μια γεμάτη πόνους ζωή, ποτέ δεν συναντήσαμε  σ΄ αυτόν απογοήτευση και λύπη». 

       

        Η παρουσίαση του βιβλίου πραγματοποιήθηκε στο Σισμανόγλειο Μέγαρο τη Δευτέρα 15 Ιουνίου με την παρουσία της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου, πολλών Ιεραρχών και κληρικών, του Εντιμοτ. κ. Ευάγγελου Σέκερη, Γεν. Προξένου της Ελλάδος, Αρχόντων Οφφικιάλων της Μ.Χ.Ε., εκπαιδευτικών και άλλων διανοουμένων   προσκεκλημένων. 

       

        Το πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου αναφέρεται στη γενέτειρα του Αγίου, τα Φάρασα της Καππαδοκίας, την οικογένειά του και τον βίο του. Στο δεύτερο κεφάλαιο γράφονται οι αγαθοεργίες και οι αρετές του. Στο τέλος υπάρχει πλούσιο λεξιλόγιο με ορολογίες θρησκευτικές και αναλυτικό ευρετήριο. 

     

        Στην εισαγωγή εκφράζονται ευχαριστίες σε όλους που ενίσχυσαν ηθικά και υλικά την έκδοση, πρωτίστως στην Α.Θ.Π. τον Οικουμ. Πατριάρχην κ.κ. Βαρθολομαίον, το Ιερόν Ησυχαστήριον Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, το οποίο παραχώρησε τα δικαιώματα εκδόσεως του τόμου, την μεταφράστρια και συντονίστρια τη έκδοσης κ. Αν. Αρπατζή, στους αρμοδίους της Ι.Μονής Ιωάννου του Θεολόγου Σουρωτής και στον Άρχ. Υμνογράφο της Μ.Χ.Ε. Εντιμολ. κ. Γεώργιο Σαρρή. 

     

        Με το ανά χείρας αυτό βιβλίο  θα έχουν την ευκαιρία και τούρκοι διανοούμενοι και ιδίως οι ζώντες στη μυροβόλο γη της Καππαδοκίας να μάθουν για τον ενάρετο βίο του συντοπίτη τους Αγίου Παϊσίου. 

       

        «Εδώ τελείωσε η ζωή εδώ και η πνοή μου, 

        Εδώ το σώμα θα θαφτή θα χαίρη και η ψυχή μου,

        Ο Άγιος μου κατοικεί, αυτό είναι τιμή μου.

        Πιστεύω Αυτός θα λυπηθή την άθλια ψυχή μου.

        Θα εύχεται στον Λυτρωτή νάχω την Παναγιά μαζί μου.

 

Μοναχός Παϊσιος Αγιορείτης». 

 

        Αντιγόνη  21 Ιουνίου 2015 Αντ. Στεφ. Παριζιάνος.